بسیاری از ما زمان زیادی را در شبکههای اجتماعی میگذرانیم.
پژوهشی جهانی که در ماه ژوئن انجام شد برآورد میکند که به طور متوسط هر فرد روزانه دو ساعت و۲۹دقیقه را در چنین اپلیکیشنها و وبسایتهایی میگذراند که پنج دقیقه بیش از سال گذشته است.
گروهی معتقدند این عادت ناخوشایندی است که بهتر است ترک کنند اما گروهی هم هستند که به آن اعتیاد پیدا کردهاند و برای رهایی نیاز به کمک دارند.
مرکز ترک اعتیاد بریتانیا (یوکات)، سازمانی که مراکزی برای ترک اعتیاد به شبکههای اجتماعی راه انداخته است، میگوید افرادی که برای رفع این مشکل درخواست کمک میکنند در سه سال گذشته ۵٪ افزایش پیدا کرده است.
نونو آلبوکیورکیو، مشاور و متخصص ترک اعتیاد این مرکز میگوید: «از زمان همهگیری، جامعه بیتردید دچار وابستگی شدیدی به شبکههای اجتماعی و بهطور کلی اینترنت شده است».
افزایش آگاهی در این زمینه باعث میشود افراد بیشتری مانند گیل شبکههای اجتماعی را ترک کنند یا وقت کمتری صرف آن کنند و البته صاحبان شبکههای اجتماعی متوجه این جریان هستند.
اوایل امسال، متا صاحب شبکهٔ اجتماعی فیسبوک اعلام کرد که کاربران فعال روزانهاش برای اولین بار در تاریخ این شرکت کاهش پیدا کرده است.
همچنین گزارشهایی از توییتر حاکی از آن است که در ماه گذشته افراد فعال در این شبکهٔ اجتماعی توییتهای کمتری منتشر کردهاند. توییتر صحت این خبر را رد نکرده است.
حتی صاحب جدید توییتر، میلیاردر عرصهٔ کسبوکار، ایلان ماسک اوایل امسال نوشته بود: «آیا توییتر میمیرد؟» و در روزهای اخیر گروهی از افراد مشهور هالیوود اعلام کردهاند به دلیل نارضایتی از دیدگاههای ایلان ماسک دربارهٔ آزادی بیان و برنامههای آتی او برای ارائهٔ خدمات، از توییتر بیرون خواهند رفت.
اما در دنیای واقعی دلایل دیگری که افراد شبکههای اجتماعی را ترک میکنند چیست؟
اورواشی آگاروال، کارآفرین، پیش از این در سال ۲۰۱۴ اینستاگرام را ترک کرده بود که فقط یک سال دوام پیدا کرد. او در ماه اوت امسال برای دومین بار حساب کاربری خود را پاک کرد و مصمم است که این بار دیگر بازنگردد.
اورواشی آگاروال تصمیم دارد این بار اینستاگرام را برای همیشه ترک کند
او که از بنیانگذاران چای کیسهای با مارک جیپی در بریتانیاست و در لندن زندگی میکند، میگوید: «من از پا درآمده بودم».
«صددرصد، این کار نه فقط وقتتلف کردن است بلکه هر روز شاهد رعایت حریم خصوصی کمتری در جهان هستیم. هر کاری انجام میدهی برای همیشه در اینترنت باقی میماند».
اورواشی که دیگر از توییتر و فیسبوک استفاده نمیکند، احساس رهایی میکند: «عالی است، حالا هر شب به جای آن ۱۵ صفحه کتاب میخوانم».
هیلدا بورکه، رواندرمانگر و نویسندهٔ کتاب راهنمای اعتیاد به تلفن همراه میگوید اکنون آگاهی بیشتری در جهان دربارهٔ میزان «وقت تلف کردن» افراد در شبکههای اجتماعی به وجود آمده است.
او میگوید: «حالا بهراحتی قابل اندازهگیری است، بیشتر تلفنهای همراه به شما نشان میدهند چه مدت زمانی در اینترنت بودهاید».
«مشاهدهٔ سیر صعودی این مدت زمان میتواند به عنوان زنگ خطر قدرتمندی عمل کند. بسیاری از مراجعهکنندگان من از ارتباط میان مشغولیت فراوان در شبکههای اجتماعی و اختلال در خواب و افزایش اضطراب میگویند».
او توصیه میکند اگر میخواهید شبکههای اجتماعی را ترک کنید دوستان خود را در جریان بگذارید تا تلاش نکنند در این شبکهها با شما تماس بگیرند.
«از روشهای دیگر تماس استفاده کنید… شاید حتی روش قدیمی تماس تلفنی در غیاب پیامهای اینترنتی جانشین خوبی باشد».
کشمیر ۲۷ ساله که مایل نیست نامخانوادگی خود را اعلام کند، مدیر روابط عمومی در شهر روچستر، کنت است. او ده ماه پیش اینستاگرام را ترک کرد و پیش از آن از اسنپچت هم بیرون آمد.
کشمیر که نخواست تصویر چهرهاش منتشر شود میگوید از زمان ترک شبکههای اجتماعی وضعیت سلامت روانیاش بهبود پیدا کرده است
او میگوید: «انگیزهٔ اصلی من سلامت روانیام بود. هماوردی با کارهای دیگران که حتی در بسیاری موارد خود واقعی آنها نبود، انرژی زیادی از من میبرد».
«من هر شب در شبکههای اجتماعی میچرخیدم و بد میخوابیدم و صبح با خستگی بیدار میشدم. حالا در زندگی روزمرهام خودم را با دیگران مقایسه نمیکنم و برایم هیچ اهمیتی ندارد آدمهای مشهور چه میکنند، به اینترتیب در زندگی خودم حضور مؤثرتر و استوارتری دارم و به جای تحت تأثیر دیگران عمل کردن، بر مبنای تصمیمهای خودم پیش میروم».
کشمیر میگوید عدم حضورش در اینستاگرام و اسنپچت هیچ تأثیری بر کارش به عنوان مدیر روابط عمومی نگذاشته است و اگر لازم شود که دنبال کار جدیدی بگردد هنوز از لینکداین استفاده میکند.